Kadar "Fitrah 2008" : Bolehkah "ia" dipertikai ?

Sila tunjukkan di mana silap perkiraan saya.

Kadar fitrah tahun ini akan membuat ramai ketua keluarga Islam dibanyak negeri terngadah. Di Sabah umpamanya, kadar fitrah untuk seorang ialah RM7.70.

Pada kadar ini, bagi sebuah keluarga dengan lima anak dalam tanggungan, campur suami dan isteri jadi tujuh kesemuanya, jumlah fitrah yang wajib dibayar ialah RM53.90.

Mungkin RM53.90 adalah satu jumlah yang termampu bagi seorang kakitangan kerajaan. Tetapi saya tidak fikir jumlah ini boleh diterima dengan senang hati oleh umat Islam dari kalangan perkerja kilang, petani, nelayan, peniaga kecil dan amnya mereka-mereka yang berkerja sendiri.

Bukan setakat di Sabah, bahkan sentimen ini akan dirasai di seluruh negara, terkecuali mungkin di Selangor.

Darihal kenaikkan mendadak kadar fitrah tahun ini, tiga perkara songsang perlu dihalusi dan ditengkeng.

Pertama, harga beras di Malaysia amnya rosak – atau dalam slanga ekonomi dipanggil “herot” -- tidak mencerminkan harga beras semasa dunia kerana UMNO telah menjadikan industri peruncitan beras negara satu kartel yang tidak sihat.

Di puncak kesongsangan ekonomi ini ialah lesen monopoli perdagangan beras yang diberikan kepada BERNAS, sebuah syarikat swasta yang diketahui umum milik dan dikawal oleh proksi-proksi Tun Daim Zainuddin.

Kedua, pembuat dasar di majlis-majlis ugama negeri nampaknya telah tidak mengambil kira harga beras sejak awal tahun, sebaliknya menetapkan kadar fitrah berpandukan, memfokus kepada harga beras dalam tempoh dua-tiga bulan yang terdekat sahaja.

Sehubungan, amati bahawa harga beras dunia hanya mula melonjak, mula dispekulasikan, pada bulan April (satu fenomena jangka pendek) tetapi kini spekulasi itu telah pun reda.

Diberi keadaan itu, tiada salahnya jika harga purata beras untuk satu tempoh kebelakang, katakan, satu tahun sejak bulan Ramadhan tahun lepas diguna sebagai harga tanda aras menetapkan kadar fitrah.

Sekaligus dengan itu jika pegawai-pegawai ugama kita mempunyai hanya sedikit keprihatinan, mereka tentu saja boleh menentukan jenis dan harga beras yang menjadi makanan ruji bagi 75% umat Islam. Maka tidaklah mereka jadikan jenis dan mutu beras yang mereka konsumpsi hasil mereka makan gaji welfare sebagai pegawai kerajaan itu benchmark untuk marhaen lain. Amati tidak ramai orang mampu makan beras Jasmin, beras wangi, beras Siam cap Arnab Mas dan seumpamanya.

Ketiga, lapuran akhbar membayangkan wujud semacam satu “kegembiraan” di kalangan pegawai-pegawai ugama negeri akan prospek jabatan mereka mengutip hasil fitrah yang berlipat ganda tahun ini – purata lonjakkan 52% untuk seluruh negara. (Macamlah selama ini rekod mereka menguruskan wang zakat fitrah itu tersangat efisyen dan berkesan.)

Sedarilah wahai pegawai-pegawai ugama negeri bahawa fitrah itu sebenarnya adalah satu poll tax – “cukai kewujudan” yang tidak punyai ruang lari cukai! Janganlah pula dalam hal-hal ibadat ini pun kamu orang mendapat “geli” dan bersyahwat hendak mendera. Cukuplah berfe-el demikian dalam hal-hal tangkapan khalwat dan memeras ugut pasangan khalwat.

Tetapi di atas segala dan semua ini, izin saya tanya apa peranan JAKIM yang dipimpin UMNO -- tak kan satu perkeliling membincangkan isu kepentingan awam sehubungan ibadat semudah ini pun tidak boleh dihasilkan?

Macam mana Selangor boleh kekalkan kadar fitrah pada tahap “mesra umat” sedangkan negeri-negeri lain berebut-rebut menaikkannya? Langsung tiada garis panduan untuk menetapkan kadar fitrah, JAKIM?

sumber diambil dari blog Rudin X